eski bir dostu karşılar gibi

Yine radyoda çaldı en sevdiğim türkü 
Eskı bır dostu karsılar gibi sustum son sigaramla

Penceremde ulu orta seyre durdu yaşlanan gençliğim
Gülümsedi bana ciğermin en kara dumanıyla

Seslendim en bariton sesimle

Belki kızgınsın dedim
Belki kırgın
Kimbilir belki mahçup
Ne bileyim belki de hiç karşılaşmadık senle
Ama yinede Tarkovski gibi
Hayat tarafından tuzaga dusurulduk ya boşver dedim

Bu göz yaşı döken filmlerin
Hiç susmayan türkülerin
Boyun eğmeyen şairlerin gölgesinde
İri adımlı yoldaşlar gibi yürürüz bakarsın dedim

Bir hayata bir hayat sığdıramadım
Sesimin gölgesinden hep utandım ben bilirsin

Yetmezmiş gibi kalktım
Ermenice bir türkü ezberledim bu gece

Kalbi yan yana atan
Ama bedenleri çok uzakta olan bir türkü

Dedim ya acısını ödünç aldığım bir türkünün her nakaratında
Eskı bır dostu karsılar gibi sustum son sigaramla

Siroz olacak bedenimin
Deniz görmemiş parmaklarıyla başladım bu yazıya

Denizin koyusundan kaçan
Üşüdüğümde utanmak yerine
Yırtılmış sökülmüş eskimiş kazağıma sarılan
Bir yanlızı ve yazığıyım bu dunyanın

Demirden tırnağa bir yerimiz ya kanyor ya direniyor şu rıhtımda

Hastayım bu aralar üstelik çok az kişi biliyor iyileşmem gerektiğini

Kalemimi tutmam yasak zaten eskisi gibi yazıp icemiyor bu ayyaş

Reçetesi yazılmış fiyakalı bir hastalığım var artık

Örgün sorular soruyorum tarihin yoz karanlıklarına

Bayat sular kaynatıyorum vucudumun sızlayan kenarlarına

Gölgemden henüz vazgeçemediğim şu hayatta

Bir kadın sevmeye dursun şu şarkımı deyip

Bir şehir bandosu uğurluyorum içimin cenazesinden

Uyuyup kalıcak ve bir daha hiç uyanmayacak bu kalem

Oysa bir oyun olsun isterdim bu şarap içemeyişim

Ama dedim ya reçetesi yazılmış fiyakalı bir hastalığım var artık

Güneş açsa güneşe
Yağmur yağsa yagmura benzer bu çocuk

Bir türküye benzedim bu gece hiç susmadı

Sökülen hayatımı kalemle dokudum bu gece

Kurduğunuz dünyanıza kalemle sataştığım 
Nihilist bir otobiyografıydı bu

Radyoda söylenmeyen bir ölümle
Yuksek sesle çalın en sevdiğim türküleri

Eskı bır dostu karsılar gibi ... !

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İnsanı en çok üzen, en çok sevdikleri olur

Münacat

🍁Bir Sonbahar Şairi🍁