karanlığın olmadığı bir yerde görüşmek üzere

-
 ben şimdi bunu 
gecenin bir vaktinden 
karanlığın en dibinden
yazıyorum

ama bir gün
ne zaman geleceğini bilemediğim
bir gün
karanlığın olmadığı bir yerde 
elbet buluşacağız yine

sonra oturup karşına
anlatmaya başlayacağım
her şeyi sana

diyeceğim ki:
senin olmadığın bir hayatı hatırlamıyorum bile
kalanına devam etmemi nasıl istemiştin benden?
diye

sonra durup dururken
biraz yürümek isteyeceğiz
ben hâlâ sana bir şeyler anlatıyor olacağım
saatlerce otursak da
günlerce yürüsek de
bitiremeyeceğim sana anlatacaklarımı

belki el ele tutuşup
fark etmeden de
istemeden de olsa
caddelerce anılar bırakıp
kilometrelerce yol kat edip
belki bir yerlere varamayacağız yine

bütün kötülüklere baş kaldırıp
dünyayı iyileştirebileceğimizi
güzelleştirebileceğimizi
düşüneceğiz

hayallerimizi konuşup
belki yine 
hiçbirine gücümüzü yetiremeyeceğiz

ve ben yine
bir ömürlük hayal kuracağım
her şeyi güzel düşünüp
kötü ihtimallere kapımı açmayacağım

sonra da sevgilim
senin hayatında ben yokken
benim hayatımda sen yokken
başka da bir anlam aramayacağım
şu yaşamaya çalıştığım dünyada

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İnsanı en çok üzen, en çok sevdikleri olur

-
Hani bazen kaybetmemek için fedakarlıklar yapıp yine de kaybediyorsun ya, Sonra 'ben nerede hata yaptım?'  Diye kendini sorguluyorsun ya hani... İşte o hatayı davranışlarında değil, yüreğinde ara arkadaşım. Çünkü sen,  onu hiç hak etmediği kadar çok sevdin! Hepsi bu..  İnsanı en çok üzen, en çok sevdikleri olur…  Günlerdir uyuyamamanın nedeni bir zamanlar birlikte huzurla uyuduğun kişidir. Şimdi seni deli gibi ağlatan kişi daha önce yüzünü en çok gülümsetendir.  Bütün hayallerini yıkan, bir zamanlar en güzel hayalleri birlikte kurduğun kişidir. Seni üzen bir başkası değil aslında, sana en çok zarar veren içinde büyüttüğün sevginin kendisi.  Çok fazla değer verdiğimiz için çok çabuk değer kaybediyoruz.  Bizler aslında acıya aşık oluyoruz. Canımızı en çok kim yakacaksa gidip onu buluyor, onu seviyoruz… Sizde de olmadı mı böyle? 
Devamı

Münacat

-
Bu yaşa erdirdin beni,gençtim almadın canımı ölmedim genç olarak ,ölmedim beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde bir zamandı heves ettim gölgemi enginde yatan o berrak sayfada gezindirsem diye ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende. Vakti vardıysa aşkın,onu beklemeliydi genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için halbuki aşk,başka ne olsundu hayatın mazereti demedim dilimin ucuna gelen her ne ise vay ki gençtim ölümle paslanmış buldum sesimi. Hata yapmak fırsatını Adem’e veren sendin bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana gençtim ve ben neden hata payı yok diyordum hayatımda gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi. Çeşme var,kurnası murdar yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi. Gençtim ya,ne farkeder deyip geçerdim nehrin uğultusu da ...
Devamı

🍁Bir Sonbahar Şairi🍁

-
 Ya sen gelirsin ya hayalin! Kabul etmem asla sensizliği Ya seninle yürürüm ya hayalinle Dur kalbim! “Alıştırma bu kadar” desem de Çoktan tuttum ellerini, yola çıktım bile Bekliyorum, sıra sende artık Hadi durma gel benimle…
Devamı