Erich Fromm

-
Erich Fromm’a göre sevgi, yalnız belli bir insana bağlılık değildir; bir tutumdur; kişinin yalnız bir sevgi nesnesine değil, bütünüyle dünyaya bağlılığını gösteren bir kişilik yapısıdır.Kişi yalnız bir tek insanı seviyor, başka her şeye karşı ilgisiz kalıyorsa, sevgisi sevgi değil, birlikte yaşamaya bağlılık ya da yaygınlaştırılmış bir bencilliktir. Sevgi ancak iki insan birbirlerine varlıkların özünden bağlanır, her biri kendisinin varlığının özünden tanırsa, gerçekleşir. Sevmek kendini karşılıksız olarak adamak, sevgimizin sevilen kişide de sevgi oluşturacağı ümidini taşımak demektir. Sevgi bir inanç eylemidir. İnancı az olanın sevgisi de azdır. Sevmek bir eylemdir edilgen bir duygu değil. Bir şeyin “içinde olmaktır” bir şeye “kapılmak” değil. En genel biçimiyle sevmenin etkin yapısı, sevmenin almak değil öncelikle vermek olduğu biçiminde tanımlanabilir.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İnsanı en çok üzen, en çok sevdikleri olur

-
Hani bazen kaybetmemek için fedakarlıklar yapıp yine de kaybediyorsun ya, Sonra 'ben nerede hata yaptım?'  Diye kendini sorguluyorsun ya hani... İşte o hatayı davranışlarında değil, yüreğinde ara arkadaşım. Çünkü sen,  onu hiç hak etmediği kadar çok sevdin! Hepsi bu..  İnsanı en çok üzen, en çok sevdikleri olur…  Günlerdir uyuyamamanın nedeni bir zamanlar birlikte huzurla uyuduğun kişidir. Şimdi seni deli gibi ağlatan kişi daha önce yüzünü en çok gülümsetendir.  Bütün hayallerini yıkan, bir zamanlar en güzel hayalleri birlikte kurduğun kişidir. Seni üzen bir başkası değil aslında, sana en çok zarar veren içinde büyüttüğün sevginin kendisi.  Çok fazla değer verdiğimiz için çok çabuk değer kaybediyoruz.  Bizler aslında acıya aşık oluyoruz. Canımızı en çok kim yakacaksa gidip onu buluyor, onu seviyoruz… Sizde de olmadı mı böyle? 
Devamı

Münacat

-
Bu yaşa erdirdin beni,gençtim almadın canımı ölmedim genç olarak ,ölmedim beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde bir zamandı heves ettim gölgemi enginde yatan o berrak sayfada gezindirsem diye ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende. Vakti vardıysa aşkın,onu beklemeliydi genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için halbuki aşk,başka ne olsundu hayatın mazereti demedim dilimin ucuna gelen her ne ise vay ki gençtim ölümle paslanmış buldum sesimi. Hata yapmak fırsatını Adem’e veren sendin bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana gençtim ve ben neden hata payı yok diyordum hayatımda gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi. Çeşme var,kurnası murdar yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi. Gençtim ya,ne farkeder deyip geçerdim nehrin uğultusu da ...
Devamı

🍁Bir Sonbahar Şairi🍁

-
 Ya sen gelirsin ya hayalin! Kabul etmem asla sensizliği Ya seninle yürürüm ya hayalinle Dur kalbim! “Alıştırma bu kadar” desem de Çoktan tuttum ellerini, yola çıktım bile Bekliyorum, sıra sende artık Hadi durma gel benimle…
Devamı